Willa Green&Grass

---

---

ZATRUDNIENI:
• wolne
• wolne
• wolne

Wyspać się jedną noc kontra być w stanie jakoś funkcjonować przez trzy dni, wybór nie był wcale taki łatwy, ale niestety konieczny. Olivier aż za dobrze wiedział, że bez mocnych środków nasennych nie spędzi spokojnie nocy przez męczące go koszmary, ale Eliksir Słodkiego Snu do najtańszych nie należał. Trzy galeony dziennie w chwili, gdy w portfelu masz nieco ponad dziesięć, a pracy brak? Sytuacja wyglądała gorzej niż źle, ale coś trzeba było z nią zrobić.
Zostało mi trochę tabletek z normalnej apteki, więc jakoś będę spał, większy problem stanowi wstawanie. Jeśli będę w dzień wyglądał jak żywy trup, to mnie nigdzie nie przyjmą, a bez pracy, nie będzie nawet kasy na mugolskie leki. Zdechnę tutaj, ha. Muszę się wziąć w garść i coś skołować. Ale dzisiaj tylko kupić te eliksiry i modlić się, żeby mnie gdzieś przyjęli. Do przyszłego tygodnia jakoś przeżyję, a później się zobaczy.
Westchnął ciężko i wtoczył się do sklepu. Powiedzieć, że wyglądał jak trup to mało. Oczy podkrążone, cera blada nawet jak na niego, ospałe ruchy i ta bijąca od niego deprecha - szło się przestraszyć na sam jego widok.
Chłopak poczłapał do lady i przebiegł wzrokiem po półkach.
Szkoda, że sam nie mogę ich sobie robić, bo nie mam składników, a żeby je kupować też mnie nie stać. Ehh...
- Poproszę trzy Eliksiry Energii - powiedział zmęczonym tonem i nawet nie starał się być uprzejmy. Zwykle witał się, uśmiechał do ludzi i pilnował całej reszty, ale nie wtedy, gdy czuł się jak wrak człowieka, wtedy nie chciało mu się już nic.
Po odebraniu swojego zamówienia położył na ladzie trzy monety, a później wyszedł ze sklepu. Jedną buteleczkę opróżnił zaraz za progiem, a następnie schował wszystkie trzy fiolki do kieszeni spodni i ruszył w stronę księgarni, w której chciał się zatrudnić. Zanim tam dotrze, powinien choć trochę wrócić do siebie i jakoś to załatwić.

[z/t]

3x Eliksir Energii (50 ml) za 1 galeon
Razem: 3 galeony

---

Dodano 1 PD

Był na tej uczelni wystarczająco długo, żeby nie zdziwić się, że otrzymał z dziekanatu jakąś nietypową korespondencję. Co prawda zawsze trochę się bał, kiedy otrzymywał listy z pieczęcią Veneficium (w kocu już raz został skreślony z listy studentów, nie chciałby przeżywać tego ponownie nigdy więcej), ale nie spodziewał się przecież niczego złego. A przynajmniej tak sobie powtarzał, starając się nie myśleć o incydencie z przeniesionym akademikiem i takimi tam ożywionymi posągami mantikor czy innych gówien... Ale list zawierał całkiem (nie)normalne zlecenie, nie żadne informacje o wydaleniu ze studiów, więc Węgier z nową energią do życia ruszył zdobywać pozornie bezsensownie dobrane przedmioty. Panie z dziekanatu musiały mieć w tym jakiś większy cel. Jedno było pewne: wybrały do wypełnienia zadania najbardziej odpowiedniego człowieka. Tak, Finta był w tym momencie właściwym Węgrem na właściwym miejscu.
Wszedł do sklepu i od razu uderzył go zapach mieszanki ziół i innych, mniej przyjemnych do wdychania rzeczy. Fascynujący. Pociągający. Zachęcający do tego, żeby wydać galeony, żeby później łączyć składniki w nowe, na nic nie działające eliksiry, żeby... Finta zamknął na chwilę oczy, ograniczając chociaż kuszący widok tego wszystkiego, na co nie było go stać. Podszedł do lady i wzrokiem przepełnionym wewnętrznym cierpieniem spojrzał na sprzedawcę.
- Serce krokodyla poproszę. - Wyglądał, jakby potrzebował pomocy. - Szybko - wyszeptał, wlepiając w czarodzieja wzrok pełen desperacji. - I proszę jakoś porządnie zapakować, będę to niósł, nie chcę kapać po drodze. - Dodał już głośniej do przygotowującego zamówienie pracownika. Niecierpliwie przestępował z nogi na nogę, skupiając się przy tym na obserwowaniu, jak organ ląduje w paczuszce. Byle tylko nie patrzeć na... To wszystko.
Kiedy dostał pakunek, praktycznie rzucił w mężczyznę pieniędzmi.
- Dziękujębardzodowidzenia! - Prawie wybiegł ze sklepu. Odetchnął głęboko. Pogładził pakunek, wyprostował się i skierował kroki po resztę potrzebnych rzeczy.

[z/t]

---

Dodano 1 PD

Rachunek:
Serce Krokodyla: 5 G